خیابان ها عوض شده بود.

نوازنده ی نابینا در پیاده رو بهتر از همیشه ساکسیفون میزد.

نئون ها در ویترین مغازه هادیگر کسالت بار نبودندو...

مرد فکر کرد راه خانه اش را اشتباه آمده است و گرنه در عرض چند ساعت خیابان نمی توانست اینقدر تغییر کند.

نگاهی به تابلوی خیابان انداخت.

اما دید اسم خیابان همان است که بود به فکر فرو رفت...

دنیا و این همه زیبایی!

باورش نمی شد

.

.

.

.

مرد عاشق شده بود و نمی دانست